- lądować
- lądować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, lądowaćduję, lądowaćduje {{/stl_8}}– wylądować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'osiadać na ziemi, opadać na ziemię, kończyć lot; przybijać do lądu, wysiadać na ląd, kończąc podróż morską': {{/stl_7}}{{stl_10}}Helikopter ląduje na łące. Samolot wylądował na płycie lotniska. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'dostawać się, trafiać, znajdować się gdzieś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Po studiach wylądował w biurze. Wylądował w więzieniu. Po ukończeniu tej szkoły absolwenci lądują często na zasiłku dla bezrobotnych. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}lądować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wydobywać się z trudnej sytuacji, zaczynać dawać sobie radę, dochodzić do siebie po ciężkich przejściach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Miała długi, ale już ląduje.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}spadać – spaść [i syn.] (jak kot) na cztery łapy {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.